Poświęcenie kościoła w Jastrzębsku Starym – 1914

Nowy kościół w Jastrzębsku Starym, a tle można dostrzec stary Dom Boży - Ze zbiorów Arno Krafta.

Nowy kościół w Jastrzębsku Starym, a tle można dostrzec stary Dom Boży – Ze zbiorów Arno Krafta.

W 1914 rozpoczęła się I. wojna światowa. Na wszystkich frontach trwały walki, a w wielu rodzinach obawiano się o los żołnierzy pozostającym na nim. W każdej niemal rodzinie opłakiwano bliskich, którzy oddali swoje życie za “ojczyźniany obowiązek“.
I właśnie w tym czasie, 15 grudnia 1914, tuż przed świętami Bożego Narodzenia, poświęcono ewangelicki kościół w Jastrzębsku Starym.

Tak oto doniósł o tym “Kreisblatt”
Źródło: http://www.wbc.poznan.pl/dlibra – Amtliches Kreis-Blatt für den Kreis Neutomischel 1914/12/18 No. 148


Ostatni wtorek (15 grudnia 1914) był dniem szczególnej dumy dla gminy Jastrzębsko Stare, choć ostatnio takie dni nie są za często pisane naszej gromadzie. Poświęcono nowy Dom Boży i przekazano go wiernym.
Już kilka dni przed uroczystością wiele pracowitych rąk nadały placowi kościelnemu godny wygląd. Teraz, w tym świątecznym dniu, goście mogli przywitać z radością pięknie przyozdobiony jodłami Dom Boży. Na szczęście niebo się rozjaśniło, także żaden deszcz nie popsuł pięknego święta.

Z daleka i z bliska na uroczystość przybyli nader licznie członkowie naszej gminy i wielu gości. Z Królewskiego konsystorza w Poznaniu w uroczystościach udział wzięli: [Kurt] Balan – prezydent konsystorza, generalnty superintendent [Paul] Blau. Dalej zasiadał superintendent [Georg] Reisel [Nowy Tomyśl] , Tajny Radca [Aleksander – starosta] Daniels, Radca Ekonomiczny [Kurt] Schwartzkopff z Róży, [Hans] Meibom Starosta z Międzyrzecza, radca budowlany Henschke z Międzyrzecza i wielu innych.
Goście honorowi zostali przywitani przez radę kościelną. Przed rozpoczęciem święta prezydent konsystorza [Kurt] Balan podał do publicznej wiadomości, że Jego Cesarska Mość z okazji poświęcenia kościoła podarował odznaczenia.
Ze słowami najwyższego uznania prezydent konsystorza przekazał superintendentowi Georgowi Reiselowi czerwony krzyż z orłem 4. klasy, medal zasługi przewodniczącemu gminy Schubertowi z Jastrzębska Starego, który bardzo zasłużył się przy budowie kościoła, a także kościelnemu Müllerowi, który od ponad 27 lat służy gminie jako kościelny. Medal zasług otrzymał również mistrz murarski Dümke z Dickbusch [raczej Dickstrauch błąd autora – Głuszyca ] koło Konotop.

Stary i nowy kościół - ze zbiorów Arno Krafta.

Stary i nowy kościół – ze zbiorów Arno Krafta.

O 13:00 rozpoczęło się zatem święto od krótkiej mszy pożegnalnej, którą żegnano stary kościół, służący od ponad 100 lat [od 1797 roku] religijnej budowie wspólnoty duchowej gminy, a który ma teraz zostać rozebrany. Odświętny pochód wiernych wyruszył ze starego do nowego kościoła. Na przedzie dzieci szkolne, a za nimi duchowni ze świętymi precjozami, Generalny superintendent z superintendentem wraz z miejscowym proboszczem, pastorem Meyer, a za nimi pozostali honorowi goście, członkowie ciała kościelnego oraz wszyscy świętujący wierni.

Pochód zatrzymał się przez nowym kościołem, gdzie nastąpiło odświętne przekazanie kluczy i otwarcie kościoła.
Radca budowlany Henschke z Międzyrzecza jako kierujący budową przekazał klucze z życzeniami szczęścia generalnemu superintendentowi, który z kolei z błogosławieństwem przekazał je Superintendentowi Reiselowi. Tenże przekazał je miejscowemu proboszczowi, pastorowi Meyerowii to on w imieniu wiernych w sposób symboliczny wziął we władanie kościół i otworzył go uroczyście.
Z pieśnią na ustach “Otwórz mi piękne wrota” [Tut mir auf die schöne Pforte] uroczysty pochód wstąpił do świątyni, przyozdobionej bardzo szykownie świeżą zielonością mirtu. Duża liczba gości ledwo zmieściła się w kościele. Teraz głos zabrał Generalny superintendent Paul Blau i poświęcił kościół słowami ze Starego Testamentu Micheal 5,4 “I On będzie pokojem.” [http://www.biblia-internetowa.pl/Mich/5/4.html]. Po tym jak zakończył, rozległy się dzwony, a wtórowały im piękne organy. Po pieśni liturgię prowadził superintendent Reisel, po którym kazanie wygłosił miejscowy proboszcz, pastor Meyer, Stary Testament Izajasz 40 ,1-8.

Przed i po kazaniu chór dziecięcy śpiewał pieśni odpowiednio do głoszonych słów. Po tym jak generalny superintendent wygłosił końcową liturgię zakończyła się to podniosłe święto.
Skromny poczęstunek w sali Riesneran, na kórym prezydent konsystorza Balan wzniósł toast na cześć Cesarza zakończył skromne i piękne święto.