Wnętrze kościoła ewangelicko-luterańskiego, po prawej z przodu chrzcielnica Foto D. Maennel
Chrzcielnica luterańsko-ewangelickiej gminy w Nowym Tomyślu znajduje się przy wschodnim wejściu kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa i służy jako kropielnica.
Na naszej stronie były już opublikowane artykuły pastora Otto Schiltera o Parafii ewangelicko-luterański w Nowym Tomyślu i pastora Wernera ze Schwarzwaldu z okazji Jubileuszu 100 lecia istnienia gminy w Nowym Tomyśl. [ten artykuł nie przetłumaczony]
Stąd w tym artykule znajduje się tylko krótkie podsumowanie w celu wprowadzenia, natomiast dalsze szczegóły są poszukiwane.
[Tłumaczenie Przemek Mierzejewski]
* * *
Chrzcielnica - sześciokątna część górna jest obracana i daje się wpisać w okrąg o średnicy 60 cm, tak samo sześciokątna podstawa wpisuje się okrąg o średnicy 39 cm, wysokość wynosi 96 cm (Foto:PM 13-06-2010)
Z tych artykułów można było się dowiedzieć, ze niektórzy pobożni ewangeliccy mężowie na początku chcieli kontynuować swoją swoje duchowy rozwój i nie chcieli się przy przyłączyć do cesarskiego zarządzenie stawiającego ich w szeregu w jeden unijny ewangelicki kościół. Wymienione zostały nazwiska jak B.Reisch, Schupelius, Menzel i Maennel. Zostało także wspomniane o trudnościach duchownego Frizsche, który musiał swoje kazania odprawiać w tajemnicy i za którym nawet wysłano list gończy. Od 1838 zebrali się wierni w jedną, jednakże zabronioną, małą gminę kościelną w Nowym Tomyślu.
Dopiero w 1845 dozwolono ze strony państwa tzw. „Staroluteranom” wyznawać swoją religię. Wraz z tym pozwoleniem do tej pory obowiązujący zakaz budowy kościołów stał się bezpodstawny.
W Nowym Tomyślu do roku 1858 nabożeństwa były odprawiane w domu Królewskiego Powiatowego Chirurga [lekarza] Stellmachera, którego to domu całkowicie został zniszczony w pożarze. Dzięki darowiźnie właściciela Teppera i darowiznom członków gminy kościelnej [staroluterańskiej], do której to przyłączało się coraz to więcej zwolenników, został jeszcze w roku 1858 wzniesiony kościół i w tym samym roku [1858] w listopadzie poświęcony.
Już w roku 1871 statystki kościelne wymieniają 19 chłopców i 28 dziewczynki.
W 1883 odbyło się święto z okazji jubileuszu 25-lecia, a w 1933 z okazji 75-lecia istnienia kościoła.
1945 niemiecka ludność opuszcza Nowy Tomyśl i istnienie „Staroluterańskiej gminy z Nowym Tomyślu” znajduje swój koniec.
A tymczasem mamy rok 2010 i znalezienie czegoś o historii dziś polskiego miasta Nowego Tomyśla jest syzyfową pracą. Tym bardziej można się cieszy na nowe znalezisko.
Gdy na wstępie wspomniane artykuły były przygotowywane do publikacji, załączane były także fotografie i stare pocztówki, aby pokazać o czym są artykuły, ponieważ budynek ewangelicko-luterańskiego kościoła już nie istnieje.
I znowu przez obserwację żyjącego w Nowym Tomyślu badacza historii Przemysława Mierzejewskiego, która wybudziła nowy kawałek przeszłości ze swojego „snu Śpiącej Królewny”.
Było już o tym pisane, że w północnym wejściu do kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa stoi ówczesna chrzcielnica gminy ewangelickiej. A teraz można uzupełnić, że przy wejściu wschodnim można odnaleźć ówczesną chrzcielnica ewangelicko-luterańskiej gminy kościelnej, która dziś także służy jako kropielnica.
Niestety nie mamy jeszcze żadnej opowieści związanej z tą chrzcielnicą, np. doszło do przeniesienia tej chrzcielnicy, ale może może czytelnik tego artykułu mógłby nam o tym donieść.
Ucieszy nas każdy dopisek.
Chrzcielnica kościoła ewangelicko-luterańskiego, po lewej dziś (Foto: PM) - po prawej wygląd wcześniejszy (kadr z fotografii od D. Maennela)